Emaille mok 'STIEF ik vind je LIEF' Een lastig vraagstuk als je het mij vraagt. Op het moment dat je als partners beslist om uit elkaar te gaan, begint ook direct de ultieme proef in het loslaten. Een deel van de week ben je moeder (of vader), zonder dat jouw kinderen bij jou zijn. Hoe ga je er dan mee om als je het niet eens bent met hoe het er bij jouw ex aan toe gaat? Wat doet dat met jou en waar ligt de grens?
Als eerste is het belangrijk om voor jezelf te onderzoeken op welk vlak jij het niet eens bent met hoe het er bij jouw ex aan toe gaat. Wat raakt jou daarin? Welke waarden en normen worden bij jou aangesproken? Heb jij dezelfde waarden als jouw ex als het om de opvoeding gaat of ligt daar juist een uitdaging? Door jouw waarden te kennen en tot uitdrukking te brengen in de opvoeding, geef je eigenheid en originaliteit aan de opvoeding. Dit geldt ook voor jouw ex-partner. Het kan natuurlijk zijn dat juist nu jullie waarden zijn veranderd en heel verschillend zijn. Bijvoorbeeld als jouw ex de kinderen na het uitgaan alleen naar huis laat fietsen en ervoor kiest ze zoveel mogelijk vrijheid en plezier te laten beleven, terwijl voor jou de waarde veiligheid juist van groot belang is. Dan kan het best lastig zijn om op afstand te blijven en de situatie los te laten. Het is dan van groot belang dat je jouw grens goed kent en die uitspreekt naar de ander. Hoe moeilijk het ook kan zijn: het is voor de kinderen belangrijk dat jullie ook op dit gebied communiceren met elkaar. Bespreek met elkaar welke principes voor jullie apart belangrijk zijn in de opvoeding en waar de grenzen liggen, nu jullie niet meer samen zijn. Als je ze naar elkaar uitspreekt, kun je rekening houden met elkaar en misschien zelfs één lijn trekken. Hiermee houden jullie allebei je eigenheid en originaliteit in de opvoeding, maar creëer je ook houvast en een veilige omgeving.
Door Judy Setz
Eerder gepubliceerd in het STIEF m/v nummer 4
