Moeders vinden het vaak al lastig om hun kostbaarste bezit, hun kind, met een ander te moeten delen. Laat staan dat de ander zich ook nog bemoeit met de opvoeding en nieuwe kleren gaat kopen. De natuur van een moeder is om te zorgen voor haar kind. Moeders voelen een drang om dit graag goed te doen, het liefst perfect. Maar er bestaan geen perfecte moeders, net zo min als er perfecte stiefouders bestaan. Als stief ben je vanaf het begin belast met het niet ‘goed genoeg’ zijn. Je mag wel koken, de was doen en dat soort klusjes, maar wanneer jij je, met al je beste intenties, mengt in het leven van het kind, is het al snel niet goed genoeg en mag je je er niet mee bemoeien.
Toch kun je als stief de behoefte voelen om het goed te doen voor het kind en elke stief heeft het nodig om hier op zijn eigen manier invulling aan te geven. Wanneer dit is door kleding te kopen, is het goed om je te realiseren dat de bio-ouder vanuit haar natuur, vanuit haar moeder-zijn hier moeite mee heeft.
Probeer, of je nu bio-ouder bent of stiefouder, de beste intentie van de ander te zien. En probeer te begrijpen dat ook de ander de behoefte voelt om goed genoeg te zijn. Iedereen heeft zijn of haar eigen manier om dit tot uitdrukking te brengen.
Door Judy Setz
Eerder gepubliceerd in STIEF m/v nummer 1